شما باهم زاده شده اید و باید که پیوسنه با هم باشید. 
 با هم باشید تا ان همگام که مرگ بالهای عمرتان را بر کند. 
 حتی در خاطره خاموش خداوند نیز با هم باشید. 
 اما بگذارید با هم بودنتان را فضایی در میان باشد، 
 و بگذارید که بادهای آسمان بین شما در رقص و پایکوبی باشند. 
 یکدیگر را دوست بدارید اما، از عشق زنجیر مسازید؛ 
 بگزارید عشق همچون دریایی مواج میان ساحلهای جانتان در تموج و اهتزاز باشد. 
 جامهای یکدیگر را پر کنید اما از یک جام منوشید. 
 از نان خودبه‏ یکدیگر هدیه دهید اما هر دو از یک قرص نان تناول مکنید. 
 به‏شادمانی با همبرقصید و آواز بخوانید اما بگذارید هر یک برای خود تنها باشید. 
 همچون سیمهای عودکه هر یک در مقام خود تنهاست, اما همه با هم به ‏یک آهنگ مترنمند. 
 دلهایتان رابه‏ هم بسپارید اما به اسارت یکدیگر ندهید. 
 زیرا تنها دست زندگی است که می‏توانددلهای شما را در خود نگه دارد. 
 در کنار هم بایستید, اما نه بسیار نزدیک: 
 ازآنکه ستونهای معبد به جدایی بار بهتر کشند, 
 و بلوط و سرو در سایه هم به‏ کمال رویش نرسند.